Χτυπήστε προσοχές

Ναι ναι ναι ναι κυρίες και κύριοι το ΠΑΣΟΚ(σσ ΠΑνελλήνιο, ΣΟσιαλιστικο(?), Κίνημα) έχει και πάλι αρχηγό!!!

Και το όνομα αυτού, Αλέξης Τσίπρας.

Αχ, ναι! Τι κούκλος, τι μανάρι, τι άντρας σωστός και πρόστυχος-της παλιάς γενιάς ΕΕΕΕ- τι κομψότητα, τι άποψη... Τις χάρες όλες τις έχει αυτό το τρελό αγόρι.

Κορίτσια πάρτε σειρά! Κι όποια προλάβει τον Κύριο -Τσίπρα- είδε.

Αν και ευτυχώς για να δείτε το νέο είδωλο αγαπητές μου αναγνώστριες- μιλάω και στις 3, όχι εσένα μαμά- το μόνο που χρειάζεται να κάνετε ειναι να ανοίξετε τις τηλεοράσεις σας μεταξύ 2-6 και όοολο και κάπου θα παίζει αφιερωματάκι. Αν είστε τυχερές μπορεί να παίζει και ταυτόχρονα. Επίσης, δοκιμάστε την τύχη σας και σε κάποιο βραδινο σηριαλάκι... Όλο και κάτι θα σας κάτσει. Μεγάλες οι πιθανότητες να είναι και καλεσμένος σε Μάκη, Παπαχελά, Χατζηνικολάου, Σταματέρη, Θέμο και τα ρέστα του πολίτη.

Κι εσείς, οι πιο παίρνω-το-τσαντάκι-μου-(ή μάλλον το ταγάρι μου)-και-πάω-να-τα-πιω, μην απογοητεύεστε διότι για σας η χαρά είναι σε περίσσεια! Σας έχω Αλέξη Τσίπρα σε κάθε γωνιά τηε εναλλακτικής Αθήνας, βλ. Γκάζι, Εξάρχεια, Γκύζη κοκ. Και live παρακαλώ!

Αλλά κι εσείς, οι παίρνω το-PRADA-τσαντάκι-και-εξορμώ-στο-άθενς-μπάι-νάιτ, μη μου στεναχωριέστε! Ο ήρωας Αλέξης Τσίπρας, αρχηγός Συνασπισμού και πάσης Ελλάδος (σσ αμήν...) είναι εδώ για να σας ψυχαγωγήσει με την εμφάνιση, την άποψη και τη μεγάλη του καρδιά - κατ'επέκταση και την τσέπη του που πλησιάζει αυτή του προκατόχου του, του μεγάλου Αλέκου- ώστε το βράδυ που θα κατεβείτε πλατεία να ικανοποιηθούν οι προσδοκίες σας και να πάρει αξία η νύχτα σας παρέα με το παιδίν του λαού, του σχοινιού και του παλουκιού.

Αααααχ Αλέξη.

Στη απίθανη περίπτωση που δεν τον πετύχετε συμβιβαστείτε με το υποκατάστατο Αλέξη-Κούγια.

Στη έσχατη περίπτωση που δεν σας πετύχει κανένας από τους δύο υπάρχει και ο Αλέξης Μαντάς-βλέπε-ή και όχι- Μαρία η Άσχημη.

Τώρα αν είσαι τόσο γκαντέμω πια παρηγορήσου με Πασχάλη μετά γυναικός και μπάσταρδου.

ps: Στρατό έχει πάει το ατίθασο νιάτο Ή θα τον κυνηγάμε σα το Ρουβά... το οποίο μου γεννά νέο ερώτημα: Απο φωνούλα πώς πάμε;

...γύρισε στη φύση... και ρούφαγε χασίσι

Κι εκεί που είσαι ωραιότατα καθισμένος στον-λειωμένο πλέον από τις χιλιάδες ώρες καψίματος- καναπέ του σπιτιού σου πίνοντας καφέ, τρώγοντας μια ωραιότατη μπανανίτσα και βλέποντας μια από τις χιλιοπαιγμένες σειρές ενός εκ των αθλίων ελληνικών, ιδιωτικών καναλιών ξαφνικά η ιερή ρουτίνα σου διακόπτεται από μια σοβαρή αλλά κατ' άλλα ευχάριστη
τηλεοπτική παρουσία η οποία με περισσό θράσος εκφράζει τα εξής:"Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας και μας συγχωρείτε για τη διακοπή του προγράμματος. Νέες εξελίξεις που αφορούν την επιχείρηση φιάσκο της αστυνομίας στα Ζωνιανά ΚΡΉΤΗΣ....μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα...".

Ζωνιανά, Μυλοπόταμος, νομός Ρεθύμνης, Κρήτη.


Και όλως αξάφνου μας παρουσιάζουν τη μεγαλόνησο (σ.σ.:και τόπο καταγωγής του γραφοντως) ως χώρο παραγωγής και επεξεργασίας ναρκωτικών ουσιών..

Ναι... Οκ... ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΑΜΕ;;;;;;

Μα αν είναι δυνατόν πια!!!! Τα media θα έλεγα πως μάλλον έχουν πάρει πολύ αέρα πλέον! Γλυκιά μου κοπελίτσα- ναι, ναι εσύ που το παίζεις miss Στάη '07- κι εσύ φίλε μου Τριανταφυλλόπουλε για πόσο ζώα μας μας έχετε περάσει;;;Λέτε να περιμέναμε εσάς aka τους σωτήρες και τους φωστήρες - ας γελάσω δις χα χα- να μας αποκαλύψετε τα κοσμοϊστορικά γεγονότα;;; Ή μηπως θα έπρεπε να παρακολουθήσουμε την "επιχείρηση υπό το φως των φλας" για να ξέρουμε τι γίνεται εκεί κάτω;

Στοιχιματίζω το ένα μου νεφρό πως κι ένα παιδάκι 13 ετών απο τη Γλυφάδα που ολιμερίς "καίγεται" στον υπολογιστή μπορεί να ευθαρσώς να ομολογήσει πως οι μεγαλύτερες χασισοφυτείες τις Ευρώπης βρίσκονται στην Κρήτη και στην Καλαμάτα.

Δηλαδή, φτάνει πια...

Και μια ανακοίνωση με κοινωνικό περιεχόμενο: Τα ναρκωτικά είναι για αυτούς που τα θέλουν. Δεν τα θες> δεν τα αγοράζεις> δεν κολλάς> δεν πεθαίνεις.

Κι όπως θα έλεγε και ο δρ Τρόι "τζίσους Κίμπερ..."

Με ένα μπουκάλι/κανάτι/ποτήρι/νταμιντζάνα κοκ...

Και εκεί που νοιώθεις την απόλυτη ξενέρα και το μόνο που θες είναι να αράξεις σπίτι και να δεις τηλεόραση- "Αυτά τα υπέροχα πλάσματα" αν είσαι τυχερός και είναι Τρίτη και πιάνεις ALPHA- σκάει το τηλεφωνάκι που βαριέσαι να σηκώσεις και κυρίως η πρόταση για μεταμεσονύχτια έξοδο τύπου "και όπου σε βγάλει".

Βουτάς λοιπον κι εσύ το καπελάκι σου και με βαριά καρδιά αφήνεις το σπιτάκι σου για να κατηφορίσεις την Έλληνος και να βρεις την παρέα...

Και πριν καλά-καλά το καταλάβεις εχεις ήδη αδειάσει μια κανάτα κρασί και πας για τη δεύτερη, ενώ ταυτόχρονα έχεις ανέβει πάνω στο τραπέζι και χορεύεις μαζι με άλλους συνδαιτημόνες κλασσικά άσματα της ελληνικής μουσικής ιστορίας όπως "Πότε Βούδας πότε Κούδας", "Σήκω χόρεψε κουκλί μου", "θα τα κάψω τα ρημάδια τα λευτά μου".

Αυτή είναι η Πάτρα... Όσο να 'ναι, έχει τη δύναμη να σε ξεσηκώνει και να σε μεταμορφώνει από ξενέρωτο Αθηναίο σε high profile clubber χωρίς να καταλάβεις τι σε χτύπισε- αν εξαιρέσουμε δηλαδή τον οίνο που όσο να ναι σε καραχτυπάει κατακέφαλα...

Cosmopolitan

"Διαβάζοντας το νέο Cosmo θα ανακαλύψετε όλα όσα θέλετε αλλά ντρέπεστε να ρωτήσετε για ακανθώδη θέματα όπως: πώς να τον ικανοποιήσετε πλήρως χρησιμοποιώντας μόνο τα χέρια σας, χωρίστε με το γάντι (όχι του BOX), το κατάλληλο μαγιώ και το ακατάλληλο ξύρισμα και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα"...

Κοινώς το εγχειρίδιο της καλής πουτάνας τώρα σε δύο μεγέθη' κανονικό και τσέπης για κάθε νέα κοπέλα που θέλει να ξέρει πως θα επιβιώσει στον κόσμο της επιτηδευμένης βλακείας σε συνδυασμό με αυτόν της Αλίκης (και της Ελένης και της Gigele και της Παγώνας και της Κούλας) στη χώρα των -μακρυών- καρότων.

Και τσααααακ αξάφνως σου κοτσάρει από κάτω κι ένα αρθράκι του τύπου "πώς να ανταποκριθρείτε στο ερωτικό κάλεσμα της αγελάδας" ήτοι του γκόμενου στην απέναντι ξαπλώστρα που έχει βγάλει σε κοινή θέα τα φρέσκα και λαχταριστά εκ γυμναστηρίου μούσκουλα και σε καρφώνει μέσα από το τελευταίο PRADA γυαλί και σου πετάει ατάκες του τύπου "πσσσςςς μήπως παίζει λίγο λάδι coppertone γιατί μού 'σωσε" ή αντίστοιχα "Πολύ ωραίο το D&G μαγιώ σου πήρα κι εγώ το ίδιο σε αντρικό... Νομίζω πως το leopard σχεδιάκι τονίζει πολύ ωραία τα γυμνασμένα πόδια μας. Κι εσύ στο gYm TONIC δεν πας; ή μήπως σε έχω δει στο Asana? (σ.σ. γυμναστήριο της Πετρουλάκη)Όχι, τώρα θυμήθηκα... Εσύ δε μιλούσες προχθές με τον Παναγιώτη (σ.σ. maitre του GALEA)λίγο πριν μπεις κατά τις 2??"

Κι εκεί όσο κι αν δεν το θες χάνεις απλά τη μπάλα γιατί το ίδιο το απίστευτα (ας μου επιτραπεί ο αδόκιμος όρος ποιητική αδεία)ξέκωλο περιοδικό αγοράζεται και κατά συνέπεια διαβάζεται από μωσαϊκό γυναικών και θυληκών γενικά με κύριο στόχο την αξιοποίηση των άρθρων...

'Νταξει δε λέω θες να σε έχει θεά ο άλλος n'est-ce pas? αλλά μήπως το παρατραβάμε κιόλας????

Προτείνω λοιπόν στους αξιότιμους συντάκτες του περιοδικού να προχωρήσουν την έρευνα ένα βήμα πιο κάτω... και συγκεκριμένα να κατηφορίσουν προς τη Λεωφόρο Συγγρού- τις μικρές ώρες κατα προτίμηση- ώστε να έρθουν σε επαφή με τα ανώτερα στελέχη της βιομηχανίας της αντρικής ικανοποίησης και να συλλέξουν πληροφορίες όχι μόνο για tantra αλλά και για την υψηλή τέχνη της πίπας.

Δεν μπορεί, κάτι παραπάνω θα ξέρει η επονομαζόμενη "Αγάπη" για να έχει 'κονομήσει
ferrari.


Προσωπικά προτιμώ το Nitro...

Ο κύκλος ζωής

Κάθε μέρα διαπιστώνω πως ο πατέρας μου υπήρξε ένας σοφότατος άνδρας και συνεπώς υποθέτω πως ένα μέρος της σοφίας του πέρασε και σε μένα...

Ο πατέρας μου λοιπόν όσο ήμουν μικρή και εξέφραζα γεμάτη αυταρέσκεια και αυτοπεποίθηση πως μία ειναι η μουσική για μένα (σσ rock) και πως ως συνειδητοποιημένο νέο άτομο, πάντα πιο ώριμο από τη γλυκιά ηλικία των 10 ετών, δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξω προτιμήσεις μου απηύθυνε την εξής ρήση:

"Οι προτιμήσεις στο θέμα της μουσικής, αφού αυτό βρίσκεται επί τάπητος, διαφοροποιούνται ανά ηλικιακή κλάση και αντιπροσωπεύουν το αντίστοιχο state of mind."

Φυσικά, επηρεασμένη απο τα x-files και το περιφήμο "the truth is out there" δεν πίστεψα λέξη από όσα άκουσα και τήρησα απλά σιγήν ιχθύος μη σου πω και ιχθυοκαλλιέργειας.

Τα χρόνια πέρασαν και πατέρας μου δεν είναι πια εδώ. Όμως η ρήση του επιβεβαιώθηκε.

Η εφηβεία μου αν και όχι ιδιαίτερα εξωφρενική χαρακτηρίστηκε από μια rock, συγκεκριμένα post alternative, διάθεση, η οποία μεταλλάχθηκε σε clubονι και galea και ψώνια και τα ρέστα στην post-teen επόχη που με τη σειρά της επισφραγίσθηκε από τα ακούσματα της λαϊκής νομενκλατούρας σε όλο της το μεγαλείο. Αναφέρομαι φυσικά σε grands ονόματα της ελληνικής λαϊκης σκηνής όπως Βανδή, Βίσση, Μαζώ, Σφακά και... καταλαβες φαντάζομαι φίλε αναγνώστη. Σήμερα, εν τέλει μάλλον θυσιάζω ερίφια και πάλι στο βωμό της rock με ολίγη περισσότερη εγκράτεια στο στυλ όμως....

Κάπου πρέπει να μπουν και αυτά τα καημένα τα DG. Ακόμα και αν είναι το mg στη Μαβίλη...

Ζούμε μια τρέλα τελικά

Κάθε μέρα... Ζέστη, γρήγοροι ρυθμοί, άγχος και stress, καυσαέριο, προβλήματα, παιδιά, σκυλιά, γατιά, playstation και ο κάθε μαλάκας που θέλει η επιθυμία του να είναι διαταγή σου.... Τρέλα λοιπόν.Χωρίς αναισθητικό, χωρίς πρόβα generale... Μια ζωή στο τρέξιμο... Και το i-pod ανα χείρας για τις δύσκολες-και συνήθως πολλές- ώρες που περνάνε βασανιστικά αργά μέσα στο λεωφορείο,τραμ,μετρο κοκ.

Αλλά μέσα στην τρέλα πάντα βρίσκεις αυτό που θα σε κρατήσει. Και για τον καθένα μας είναι διαφορετικό, όμως πάντα έχει έναν κοινό παρονομαστή: σε κάνει να χαμογελάς.

Σα διαφήμιση του lucozade δεν ακούγεται;