Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Αγορακι, τι φρουτα βγαζει η Καλαματα;


Ναι, ναι, καλά πας για “μετρό”.


Τραγικές φιγούρες της πόλης μετά τον απανταχού Αλέξη[Κουγια], τους σταντέ καμμένους και τους μπάτσους των οποίων τελεύταιο κατεκτημένο everest είναι αυτό στην Πειραιώς, οι metrosexual.

Be careful mankind, they are taking over the world. Καλά κατάλαβες βασανισμένε αναγνώστα, αναφέρομαι σε αυτούς που κράζεις, σιχαίνεσαι αλλά ανομολόγητα αν δεν είσαι ζηλεύεις με περισσό πάθος. Όσο για τις αναγνώστριες- ευσεβείς πόθοι ω μούσα της συγγραφής- είναι ακριβώς αυτοί που αποκαλούμε στο δρόμο κρυφοπούστηδες... μέχρι να γυρίσουμε στον τριχωτούλη, χοντρούλη μας που ακόμα θεωρεί πως το “Αρκουδάκο μου” είναι χαϊδευτικούλι, μωρέ.

Κλασσικές φιγούρες- εκτός από τραγικές- οι metrosexual φωλιάζουν πλησίον D&G, Dsquared και diesel ενώ σε απόσταση αναπνοής πρέπει να βρίσκονται salon de beaute- μη και μας σπάσει κανα νύχι- και starbucks “για να απολαμβάνω πάντα ενα κρύο grande caramel macchiato with extra dose of caramel”.

Ξαφνικά έσκασε η μόδα της περιποίησης. Τι μόδα δηλαδή που έγινε κατεστημένο αν σκεφτείς ότι ο γκόμενος κανει μία ώρα περισσότερο να ετοιμαστεί από μένα κι όχι τίποτα άλλο, αλλά φαίνεται και πιο κυριλλέ μην τα πάρω και τα σπάσω όλα εδώ μέσα. Κάτσε ρε φίλε; Δηλαδή what's gonna be next, θα περνάω να σε πάρω με το αμάξι και να προσεχω από που θα μπείς για να μη σου χαλασει το Louis Vuitton απο τη λασπη;;;

Και διερωτόμαι αναφωνώντας: είχες και στη λουγκροχώρα LAK., Lacoste μεταλλιζέ και haute couture defille στη Vegera;

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Mην πολεμας...

Α ρε Αλεξιου, πάλι με πεταξες στα πατωματα για λογους που δεν ξερεις, που ξερω μονο εγω, που δε θα πρεπε να υπαρχουν, ποτε.


Μη πολεμάς μαζί μου για θα χάσεις
Έχουν τα όπλα σου παλίωσει από καιρό
Αν σου φωνάξω σ αγαπώ δεν θα το πιάσεις
Πάλι στο φόβο σου το ξέρω θα κουρνιάσεις
έτσι και κάνω να στο πω

Μη πολεμάς μαζί μου για θα λυγίσεις
αν μες τα μάτια σε κοιτάξω πιο βαθιά
δεν έχουν έλεος σου λέω οι αναμνήσεις
είναι παράδεισοι που θέλουν να γυρίσεις
μα εσύ διαλέγεις τη φωτιά

Μη πολεμάς μαζί μου για θ'ακούσεις
τον εαυτό σου που τον κλείδωσες καιρό
χωρίς αγάπη και την δίψα του αν νιώσεις
ποιο ποταμό ποιο δάκρυ θα βρεις να του δώσεις
να πιει νεράκι καθαρό

Μη πολεμάς μαζί μου για δε θ'αντέξεις
αν δεις πως κράτησα μακριά σου μια ζωή
με της αγάπης το σπαθί μη πας να μπλέξεις
θα δεις τη δύναμη αυτής της άγιας λέξης
που θα σου κόψει τη πνοή

Μη πολεμάς μαζί μου για θα λυγίσεις
αν μες τα μάτια σε κοιτάξω πιο βαθιά
δεν έχουν έλεος σου λέω οι αναμνήσεις
είναι παράδεισοι που θέλουν να γυρίσεις
μα εσύ διαλέγεις τη φωτιά...


Χαρις Αλεξιου


ΥΓ: Δεν εχουν ελεος σου λεω οι αναμνησεις, ειναι παραδεισος που θελουν να γυρισεις, μα εσυ διαλεγεις τη φωτια... Αμα μου βαλεις και μια Νταμα Κουπα τωρα, θα πεσω τ'ανασκελο. Ξερεις εσυ, ξερεις γιατι...

Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

Who needs life when there's Gossip Girl


Είναι πλέον επίσημο πάσχω από couch potato syndrom σε συνδυασμό με εθισμό στα high society drama soapoperas. Είχα αρχίσει να αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει πρόβλημα απο την εποχή του αθάνατου και πρωτοπόρου "THE O.C." το οποίο έβλεπα ανελλειπώς τα Σαββατοκύριακα στο Star, στο λαπτοπ μου ενώ όλοι νόμιζαν πως διαβάζω, στο dvd χωρίς φαϊ και νερό σε ολονύχτιες προβολές ενώ με περίμενε κόσμος. Άξιος διάδοχος το G.G. με έχει καθηλώσει στο κομπιούτερ ώρες ατέλειωτες σε βαθμό που νομίζω πως μάλλον απέκτησα μυωπία ενώ περιμένω καρτερικά τις επιληπτικές κρίσεις από την έλλειψη ύπνου και την υπέρμετρη έκθεση σε ακτινοβολία. Το διάβασμα φυσικά ανύπαρκτο όπως και άλλες απαραίτητες καταστάσεις.

Δεν ξέρω αν φταίει η Prada, η Gucci και ο Αrmani ή αν είναι Park Avenue, οι ιντριγκες αλα Liaisons Dangeureuses και οι υπερκόμματοι με τις απιστευτες νευρώσεις που θα έκαναν το Φώσκολο και το Woody Allen να κλαίνε για τα περασμένα μεγαλεία, αλλά αυτή η νέα- για τα ελληνικά δεδομένα-σειρά μας αφήνει όλους με το στόμα ανοιχτό και το βλέμμα στραμμένο στο τι επιφυλάσσει η ζωή στους WASP φίλους μας.

Πώς το πες Μαριάννα; Νοσταλγησες Νέα Υόρκη και Ralph Lauren;

Δεν κρατιόμαστε για τη συνέχεια. Άλλωστε, η ζωή τους είναι μααααάλλον σε διαφορετική προοπτική από τη δική μας.


ΥΓ: Αν ξαναδώ τη Lilly Van der Woodsen με Birkin σε ακόμα ένα διαφορετικό χρώμα και μέγεθος θα πέσω από Empire State Building.